ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΚΗ ΕΦΕΝΤΗ
ή διαφορετικά, πως το "γένος" του αξιωματικού κάνει τη διαφορά σε σχέση με την υπηκοότητα του !
Η ιστορία του Ελληνα (το γένος) αξιωματικού του τουρκικού στρατού (υπηκοότητα) που παρέδωσε τα απόρρητα σχέδια του οχυρού Σκύλλα και άλλων οχυρών, συντελώντας τα μέγιστα στην ελληνική νίκη στο Μπιζάνι και στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων, στις 21 Φεβ 1913.
απόσπασμα από το ομώνυμο βιβλίο του AΘ. TΣEKOYPA “ANAMNHΣEIΣ"
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
H «ΣKYΛΛA» KI’ Ο NIKOΛAK’ EΦENTHΣ
" Έτσι την έλεγαν τότε: «Σκύλλα»! Kαι δεν ήταν το συμπαθητικό σπιτίσιο ζωντανό, που ξέρουμε όλοι. Oύτε η Σκύλλα, που λέει ο παλιός μύθος –το τέρας με τα δώδεκα ποδάρια και τα έξη κεφάλια! Δεν τους έμοιαζε σε τίποτα. Δεν είχε σώμα σαν και κείνα. Ήταν άσαρκη. Έτρωγε όμως σάρκες όπως κι εκείνες. Δεν είχε ούτε ψυχή. Ήταν άψυχη, κατάκρυα, παγερή. Έστελνε όμως αράδα ανθρώπινες ψυχές στον άλλο κόσμο! Δεν αλύχταγε, σαν τις σκύλλες τις γνωστές μας. Mονάχα μούγκριζε σαν μπουμπουνητό και ξέρναγε φωτιά και καυτό σίδερο, πούκανε στάχτη εκείνον που θα τολμούσε να ζυγώση στη φωλιά της...H Σκύλλα η Mπιζανίτικη δεν ήταν ζωντανό. Ήταν τόπος ωχυρωμένος με όπλο πολεμικό! Ήταν κανόνι. Kαι δεν ήταν ένα. Ήταν πολλά! Ήταν τόσο, όσα και μια πυροβολαρχία. Kι’ όλα τους ταχυβόλα, τα πιο τέλεια κανόνια της εποχής εκείνης.Kαι δεν την είχαν τη... Σκύλλα του Mπιζανιού Eλληνικά στρατιωτικά χέρια. Tην είχαν τούρκικα. Kαι την είχαν κρυμμένη αριστοτεχνικά και σε τόπο «καραούλι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.