ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ; ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ; ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ– ΛΑΖΑΡΙΝΕΣ

Άρθρο του Φανούρη Ευστράτιου, Θεολόγου – Κοινωνιολόγου, Αρθρογράφου, όπως δημοσιεύτηκε την Παρασκευή, 30 Μαρτίου 2018 στο www.ekklisiaonline.gr

Τα κάλαντα του Λαζάρου. Καλή Μεγάλη Εβδομάδα να έχουμε και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ! Το Σάββατο του Λαζάρου, το έχει περιβάλει ο λαός μας με όμορφα έθιμα. Εξ’ αυτών τα κάλαντα τα οποία τραγουδούν τα κορίτσια, οι λεγόμενες «Λαζαρίνες». Από την προηγούμενη ημέρα έχουν συλλέξει άνθη και με αυτά έχουν στολίσει καλαθάκια με τα οποία γυρνούν από σπίτι σε σπίτι, τα τραγουδούν και εύχονται Καλή Ανάσταση. Οι νοικοκυραίοι που άκουγαν τα κάλαντα, έδιναν στις Λαζαρίνες φρούτα, διάφορα φαγώσιμα ή χρήματα.

ΚΑΛΑΝΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε των Βαγιών η εβδομάδα.

Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μέρα σου και η χαρά σου.

Πού ήσουν Λάζαρε; Πού ήσουν κρυμμένος;
Κάτω στους νεκρούς, σαν πεθαμένος.

Δε μου φέρνετε, λίγο νεράκι,
που ‘ν’ το στόμα μου πικρό φαρμάκι.

Δε μου φέρνετε λίγο λεμόνι,
πού ‘ν’ το στόμα μου, σαν περιβόλι.

Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα Βάγια,
ήρθε η Κυριακή που τρώνε τα ψάρια.

Σήκω Λάζαρε και μην κοιμάσαι,
ήρθε η μάνα σου από την πόλη, εσένα ‘φέρε χαρτί και κομπολόι.

Γράψε Θόδωρε και εσύ Δημήτρη,
γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.

Το κοφινάκι μου θέλει αυγά,
κι η τσεπούλα μου θέλει λεφτά.

Βάγια, Βάγια και Βαγιώ,
τρώνε ψάρι και κολιό.

Και την άλλη Κυριακή,
τρώνε το ψητό τ᾿ αρνί.

Καλή Ανάσταση!

Κρητικά Κάλαντα του Λαζάρου

Το εμάθατε τι εγίνει σήμερο στην Παλαιστίνη
Στην πο-, στην πόλη Βηθανία, κλαίει η Μα-, κλαίει η Μάρθα κι η Μαρία.

Μάρθα κλαίει τον αδελφό της τον γλυκύ τον καρδιακό της
Τρεις ημέ-, τρεις ημέρες τον θρηνούσε, και τον έ-, και τον εμοιρολογούσε.

Την ημέρα την Τετάρτη κίνησ’ ο Χριστός για νάρθει.
Και εβγή-, και εβγήκε κι η Μαρία, έξω από, έξω από τη Βηθανία.

Και εμπρός του γόνυ κλίνει και τους πόδας του φιλεί
Eαν ή-, εαν ήσουν ’δω Χριστέ μου, δε θ’απέ-, δε θ’απέθαινε ο αδερφός μου.

Μα και τώρα εγω πιστεύω και καλότατα ηξεύρω.
Πως μπορείς, πως μπορείς άμα θελήσεις, και νεκρούς, και νεκρούς να αναστήσεις.

Λέγει, πίστευε Μαρία, άγωμεν εις τα μνημεία.
Τότε ο, τότε ο Χριστός δακρύζει, και τον Ά-, και τον Άδη φοβερίζει.

Άδη τάρταρε και Χάρε, Λάζαρε ήρθα να σε πάρω
δεύρω έ-, δεύρω έξω Λάζαρέ μου, φίλε και, φίλε και αγαπητέ μου.

Λάζαρος απενεκρώθη, ανεστήθη κι εσηκώθη
Ζωντανός, ζωντανός σαβανωμένος, και με το, και με το κερί ζωσμένος.

Λάζαρε, πες μας τι είδες, είς τον Άδη που επήγες;
είδα φό-, είδα φόβους, είδα τρόμους, είδα βά-, είδα βάσανα και πόνους.

Της καρδίας, των χειλέων και μη με ρωτάτε πλέον,
δώστε μου, δώστε μου λίγο νεράκι, να ξεπλύ-, να ξεπλύνω το φαρμάκι.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Περισσότερα κάλαντα στο : www.ekklisiaonline.gr