Ο ΟΡΚΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΙΚΩΝ 1

 Άρθρο του κ. Κων/νου Βασιλείου στο https://www.offlinepost.gr/
(https://www.offlinepost.gr/2020/12/21/o-orkos-tis-filikis-etaireias-kai-i-simasia-tou/)

«Ο Όρκος» Φανταστική σύνθεση του Δ. Τσόκου (1849) με σκηνή ορκωμοσίας Φιλικού στη Ζάκυνθο, μάλλον του Θ. Κολοκοτρώνη. (Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο)

        Μετά την ήττα του Ναπολέοντα και την εξορία που του υποβλήθηκε στη νήσο Έλβα, τον Απρίλιο του 1814, η Γηραιά Ήπειρος έπαψε πλέον να αποτελεί πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη φιλελεύθερων ιδεών. 

    Η Ιερά Συμμαχία, καθώς και η Παλινόρθωση, την οποία επέφερε, ενίσχυσαν το θεσμό της Μοναρχίας και μεριμνούσαν για την αποφυγή οποιασδήποτε επαναστατικής ενέργειας στην Ευρώπη. Υπό αυτήν την έννοια, οι μυστικές οργανώσεις αποτελούσαν το μοναδικό καταφύγιο για τους οπαδούς φιλελεύθερων και επαναστατικών ιδεών, οι οποίες βέβαια, διώκονταν συνεχώς από τις εκάστοτε αρχές.

Διαβάστε περισσότερα στο: Ο όρκος της Φιλικής Εταιρείας και η σημασία του

ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑ

 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΑ ΚΙ' ΕΛΕΥΘΕΡΑ

Ο ΟΡΚΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΙΚΩΝ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟΝ ΠΛΗΡΗ ΟΡΚΟ ΤΩΝ ΦΙΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΣΤΙΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ.

ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821.

Πηγή : Βικιθήκη

«Όρκος των Φιλικών»

Ορκίζομαι ενώπιον του αληθινού θεού οικειοθελώς, ότι θέλω είμαι επί ζωής μου πιστός εις την Εταιρείαν κατά πάντα. Να μη φανερώσω το παραμικρόν από τα σημεία και λόγους της, μήτε να σταθώ κατ'ουδένα λόγον η αφορμή του να καταλάβωσιν άλλοι ποτέ, ότι γνωρίζω τι περί τούτων, μήτε εις συγγενείς μου, μήτε εις πνευματικόν ή φίλον μου.

Ορκίζομαι, ότι εις το εξής δεν θέλω έμβει εις καμίαν άλλην εταιρείαν, οποία και αν είναι, μήτε εις κανένα δεσμόν υποχρεωτικόν. Και μάλιστα, οποιονδήποτε δεσμόν αν είχα, και τον πλέον αδιάφορον ως προς την Εταιρείαν, θέλω τον νομίζει ως ουδέν.

Ορκίζομαι, ότι θέλω τρέφει εις την καρδίαν μου αδιάλλακτον μίσος εναντίον των τυράννων της πατρίδος μου, οπαδών και των ομοφρόνων με τούτους. Θέλω ενεργεί κατά πάντα τρόπον προς βλάβην και αυτόν τον παντελή όλεθρόν των, όταν η περίστασις το συγχωρήση.

Ορκίζομαι να μη μεταχειρισθώ ποτέ βίαν δια να συγγνωρισθώ με κανένα συνάδελφον, προσέχων εξ εναντίας με την μεγαλυτέραν επιμέλειαν να μη λανθασθώ κατά τούτο, γινόμενος αίτιος ακολούθου τινός συμβάντος.

Ἐγκύκλιος Μητροπολίτου κ. ΑΝΔΡΕΟΥ : «Μετά τά 200 χρόνια ἀπό τήν Παλιγγενεσία μας, τί ; »

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ , ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Ἀριθ. Πρωτ. 197

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 14ῃ Μαρτίου 2022

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 240ῃ

Θέμα:«Μετά τά 200 χρόνια ἀπό τήν Παλιγγενεσία μας, τί ; »

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

    Πέρασε κιόλας ἕνας χρόνος ἀπό τίς πανηγυρικές ἑορταστικές ἐκδηλώσεις, γιά τήν συμπλήρωση 200 ἐτῶν ἀπό τήν Ἐθνική μας Παλιγγενεσία (1821 – 2021). Καί παρά τό ὅτι μᾶς ταλαιπωροῦσε ὁ κορωνοϊός, ὅλα ὅσα εἶχαν προγραμματισθῆ, πραγματοποιήθηκαν. Ὅπως, γιά παράδειγμα, ὁ ἑορτασμός τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, στήν Μητρόπολή μας, μέ τήν συμμετοχή τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Ἠπείρου, ὅπως ἀκριβῶς τόν εἶχε σχεδιάσει ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μας.

    Λαμπρή ἡ στρατιωτική παρέλαση στήν Ἀθήνα, μέ τήν παρουσία, μάλιστα ἡγετῶν ξένων Κρατῶν. Ὡραῖοι οἱ 10 τόμοι (ἀντίστοιχοι τῶν 10 Ἐπιστημονικῶν Συνεδρίων τῆς Ἐκκλησίας μας, πού πραγματοποιήθηκαν ἀπό τό 2012 μέχρι τό 2021) γιά τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση τοῦ 1821. Σπουδαῖες οἱ διάφορες ὁμιλίες πού ἐκφωνήθηκαν σέ ἐπίσημα βήματα. Ὅλα καλά καί ὡραῖα ἔγιναν. Ὅμως, ἀπό δῶ καί πέρα, ποιά θά πρέπῃ νά εἶναι ἡ πορεία τοῦ Ἔθνους;

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4 / 23 ΜΑΡ 2022

     Σας γνωρίζουμε ότι εν’ όψει των Αγίων Ημερών του Πάσχα,  το Τοπικό Παράρτημα, θα συγκεντρώσει συσκευασμένα τρόφιμα μακράς διαρκείας, υλικά καθαριότητας- απορρυπαντικά (για πιάτα, για πλυντήριο ρούχων κλπ) και διάφορα είδη ατομικής υγιεινής - covid-19 (μάσκες, αντισηπτικά, οινόπνευμα, πάνες ενηλίκων Μ και L κλπ) προκειμένου να επιδοθούν στην Ακριτική Ιερά Μητρόπολη Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης για ανάγκες Γηροκομείου.

    Παρακαλείσθε, όσοι επιθυμείτε να συνεισφέρετε από το υστέρημά σας, να τα προσκομίσετε στα γραφεία της Ενώσεως μέχρι το μεσημέρι της Πέμπτης 14 Απριλίου 2022 (Τρίτη, Πέμπτη και ώρες 11:00 - 13:30)

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΑΓΟΡΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ

 

    Η εικόνα προέρχεται από το άρθρο του Δ. Καμπουράκη στο newsit.gr (https://www.newsit.gr/mia-stagona-istoria/eyagoras-pallikaridis/2976202/)

Μια μέρα πριν τη δίκη του, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, μπαίνει κρυφά στο σχολείο και αφήνει στην έδρα ένα σημείωμα:

"Παλιοί συμμαθηταί,

Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας, κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγο ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μη τον ξαναδείτε παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του, Δεν κάνει να τον κλαίτε. Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Θ΄ αφήσω αδέλφια συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα
μεσ΄ τα λαγκάδια πέρα και στις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά θα ΄χω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα ΄ρθει το καλοκαίρι
Τη Λευτεριά να φέρει σε πόλεις και χωριά.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ΄ ανεβώ, θα μπω σ΄ ενα παλάτι,
το ξέρω θαν απάτη, δεν θαν αληθινό.
Μεσ΄ το παλάτι θα γυρνώ ώσπου να βρω τον θρόνο,
βασίλισσα μια μόνο να κάθεται σ΄ αυτό.
Κόρη πανώρια θα της πω, άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου, μονάχα αυτό ζητώ.
Γειά σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας. Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο, ας πάρει μιαν ανηφοριά ας πάρει μονοπάτια να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά. Με την ελευθερία μαζί, μπορεί να βρει και μένα. Αν ζω, θα μ΄ βρει εκεί.

Ευαγόρας Παλληκαρίδης"

ΑΘΑΝΑΤΟΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΑ:

Ποιήματα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη…αφιερωμένα στους όπου γης Έλληνες

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΑ (Ευαγόρας Παλληκαρίδης)

Εννέα δευτερόλεπτα μέχρι τον θάνατο. ... Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/ennea-defterolepta-mechri-to-thanato-tosos-chronos-chriastike-gia-na-xepsichisi-stin-agchoni-o-iroikos-evagoras-pallikaridis-to-kiniko-ntokoumento/

ΕΥΑΓΟΡΑΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

Μάρτυρας του αγώνα των ελληνοκυπρίων για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την Ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/235

© SanSimera.gr

Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου1938 στο χωριό Τσάδα, της επαρχίας Πάφου. Μπήκε νωρίς στον αγώνα, από τα μαθητικά του χρόνια κιόλας. Το 1953, σε ηλικία 15 ετών, κατεβάζει και τεμαχίζει την αγγλική σημαία στο Κολέγιο της Πάφου, κατά την ημέρα στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ στο Λονδίνο. Δύο χρόνια αργότερα, συλλαμβάνεται ως μέλος της νεολαίας της ΕΟΚΑ, επειδή συμμετείχε σε παράνομη πορεία.

Στις18 Δεκεμβρίου 1956 συλλαμβάνεται εκ νέου και κατηγορείται για κατοχή και διακίνηση παράνομου οπλισμού. Η δίκη του ορίζεται για τον Μάρτιο του 1957. Στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας δεν αφήνει περιθώρια στους δικηγόρους του για να τον υπερασπιστούν. Παραδέχεται την ενοχή του, με αξιοθαύμαστο τρόπο: «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο».

Την επομένη της καταδίκης του Παλληκαρίδη σε θάνατο, ο κόσμος ξεσηκώνεται για να σώσει τον νεαρό μαθητή. Οι εκκλήσεις για την απονομή χάριτος από την Ελλάδα, την Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες απορρίπτονται από τον άγγλο κυβερνήτη Τζον Χάρντινγκ και την αγγλική διπλωματία.

Ο Βαγορής, όπως ήταν το χαϊδευτικό του, δεν πτοείται. Στο τελευταίο γράμμα του δηλώνει: «Θ' ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να 'ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το καθετί. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.»

Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη. Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο. Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά στην αιωνιότητα.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/235

© SanSimera.gr

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ

 

ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ

ΑΝΘΥΠΑΣΠΙΣΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ

Γεννήθηκε το 1927, στην Αχλαδέα Δωδώνης Ιωαννίνων.

Υπηρέτησε στη Χωροφυλακή, από το 1949 μέχρι και το 1979 όπου αποστρατεύτηκε, και από τότε διετέλεσε τακτικό μέλος της ΕΑΑΣ.

Διέμενε μόνιμα στα Ιωάννινα, μέχρι τις 11 Μαρτίου 2022, όπου απεβίωσε.

Ήταν έγγαμος και απέκτησε δύο (2) τέκνα.

Η Εξόδιος Ακολουθία τελέσθηκε στις 12 Μαρτίου 2022 , στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Περίβλεπτο Ιωαννίνων.

Η εισβολή στην Ουκρανία και τα βήματα για κοινό ευρωπαϊκό στρατό Ευρωπαϊστές και Ατλαντιστές

 

Γράφει : Ο Γιώργος Γκορέζης*

e-mail : ggorezis@yahoo.gr

web : ggore.wordpress.com

Με τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία η ρωσική κυβέρνηση επεκτείνει τις λεγόμενες σφαίρες επιρροής και ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει το υψηλότερο επίπεδο στρατιωτικής δύναμης, σε συνδυασμό με υβριδικές τακτικές, κυβερνοεπιθέσεις, ενεργειακό καταναγκασμό και επιθετική πυρηνική ρητορική. Εισήλθαμε ήδη σε νέα εποχή με περίκλειστη και φοβική Ρωσία και ένα σύνθετο και περίπλοκο περιβάλλον ασφάλειας, που περιλαμβάνει τρομοκρατικές απειλές, αστάθειες στη Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, μια ταχέως αναπτυσσόμενη Κίνα, και μια Τουρκία σε αναταραχή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) πρέπει να βρει τρόπους να προστατεύσει ότι έχει πολιτικά πετύχει τα τελευταία χρόνια, χωρίς να επαφίεται μόνο στην αμερικανική προστασία.

Ιστορικά και για περισσότερο από 20 χρόνια η Κοινή Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας(Common Security and Defence Policy-CSDP) ήταν μέρος της Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας ( ΕUs Common Foreign and Security Policy (CFSP ), και ήταν το πιο παραμελημένο τμήμα στην πολιτική σύγκλισης-ολοκλήρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.). Αυτό ανατράπηκε με την σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Δεκεμβρίου 1913, που για πρώτη φορά εστίασε σε θέματα ασφάλειας και αμύνης . Από τότε η κοινή Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας (CSDP) πήρε τη θέση της στην ατζέντα των πολιτικών προτεραιοτήτων.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ

    Τὴν ἄχραντον Εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν Ἀγαθὲ αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν Χριστὲ ὁ Θεὸς· βουλήσει γὰρ ηὐδόκησας σαρκὶ ἀνελθεῖν ἐν τῷ Σταυρῷ, ἵνα ῥύσῃ οὓς ἔπλασας ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ· ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμέν σοι· χαρᾶς ἐπλήρωσας τὰ πάντα, ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, παραγενόμενος εἰς τὸ σῶσαι τὸν κόσμον.

ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΑΠΟ ΤΟ "ΣΥΝΟΔΙΚΟΝ" ΤΗΣ Ζ' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

(Διευκρινίζει επακριβώς , τη σχέση μας, με τις άγιες εικόνες)

Ἱερεύς: Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ τοὺς Αὐτοῦ Ἁγίους ἐν λόγοις τιμῶντες, ἐν συγγραφαῖς, ἐν νοήμασιν, ἐν θυσίαις, ἐν Ναοῖς, ἐν Εἰκονίσμασι, τὸν μὲν ὡς Θεὸν καὶ Δεσπότην προσκυνοῦντες καὶ σέβοντες, τοὺς δὲ διὸ τὸν κοινὸν Δεσπότην ὡς Αὐτοῦ γνησίους θεράποντας τιμῶντες καὶ τὴν κατὰ σχέσιν προσκύνησιν ἀπονέμονες. Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν. Ἐπὶ τούτοις τοὺς τῆς εὐσεβείας Κήρυκας ἀδελφικῶς τε καὶ πατροποθήτως εἰς δόξαν καὶ τιμὴν τῆς εὐσεβείας, ὑπὲρ ἧς ἀγωνίσαντο, ἀνευφημοῦμεν καὶ λέγομεν· Τῶν τῆς Ὀρθοδοξίας προμάχων εὐσεβῶν Βασιλέων, ἁγιωτάτων Πατριαρχῶν, Ἀρχιερέων, Διδασκάλων, Μαρτύρων, Ὁμολογητῶν, Αἰωνία ἡ μνήμη.

Λαός: Αἰωνία ἡ μνήμη αὐτῶν (τρίς).

Ἱερεύς: Τούτων τοῖς ὑπὲρ εὐσεβείας μέχρι θανάτου ἄθλοις τε καὶ ἀγωνίσμασι καΙ διδασκαλίαις παιδαγωγεῖσθαί τε καὶ κρατύνεσθαι Θεὸν ἐκλιπαροῦντες, καὶ μιμητός τῆς ἐνθέου αὐτῶν πολιτείας μέχρι τέλους ἀναδεικνύσθαι ἐκδυσωποῦντες, ἀξιωθείημεν τῶν ἐξαιτουμένων, οἰκτιρμοῖς καὶ χάριτι τοῦ Μεγάλου καὶ Πρώτου Ἀρχιερέως Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ ἡμῶν, πρεσβείαις τῆς ὑπερενδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας, τῶν θεοειδῶν Ἀγγέλων καὶ πάντων τῶν Ἁγίων.

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (Α' ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)

Αντιγραφή από το  dogma.gr, όπως αναρτήθηκε την 13 Μαρτίου 2022 στις 7:31

(https://www.dogma.gr/diafora/kyriaki-tis-orthodoksias-ti-akrivos-giortazoume-simera/135970/)

Κυριακή της Ορθοδοξίας: Τί ακριβώς γιορτάζουμε σήμερα

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας είναι μια ξεχωριστή, διότι παρά το κατανυκτικό κλίμα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, εορτάζει λαμπρά η Ορθοδοξία.

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας εορτάζουμε την ανάμνηση του κορυφαίου γεγονότος της εκκλησιαστικής μας ιστορίας, της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων, το οποίο επισυνέβη το 843 μ.Χ. στο Βυζάντιο, χάρις στην αποφασιστική συμβολή της βασιλίσσης και μετέπειτα αγίας Θεοδώρας, συζύγου του αυτοκράτορα Θεοφίλου (840 – 843 μ.Χ.).

Αναφερόμαστε στη μεγάλη εικονομαχική έριδα, η οποία συντάραξε κυριολεκτικά την Εκκλησία μας για περισσότερα από εκατό χρόνια.

Το 726 μ.Χ. ο αυτοκράτωρ Λέων ο Γ’ ο Ίσαυρος (717 – 741 μ.Χ.) αποφάσισε να επιφέρει στο κράτος ριζικές μεταρρυθμίσεις. Μια από αυτές ήταν η απαγόρευση προσκύνησης των ιερών εικόνων, επειδή, παίρνοντας αφορμή από ορισμένα ακραία φαινόμενα εικονολατρίας, πίστευε πως η χριστιανική πίστη παρέκλινε στην ειδωλολατρία.

Στην ουσία όμως εξέφραζε δικές του ανεικονικές απόψεις, οι οποίες ήταν βαθύτατα επηρεασμένες από την ανεικονική ιουδαϊκή και ισλαμική πίστη. Η αναταραχή ήταν αφάνταστη. Η αυτοκρατορία χωρίστηκε σε δύο φοβερά αντιμαχόμενες ομάδες, τους εικονομάχους και τους εικονολάτρες.

Οι διώξεις φοβερές. Μεγάλες πατερικές μορφές ανάλαβαν να υπερασπίσουν την ορθόδοξη πίστη. Στα 787 μ.Χ. συγκλήθηκε η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία διατύπωσε με ακρίβεια την οφειλόμενη τιμή στις ιερές εικόνες.

Σε αυτή επίσης διευκρινίστηκαν και άλλα δυσνόητα σημεία της χριστιανικής πίστεως, έτσι ώστε να έχουμε πλήρη αποκρυστάλλωση του ορθοδόξου δόγματος και να ομιλούμε για θρίαμβο της Ορθοδοξίας μας.

Η εικόνα στην Ορθοδοξία μας δεν αποτελεί αντικείμενο λατρείας, αλλά λειτουργεί αποκλειστικά ως μέσον τιμής του εικονιζόμενου προσώπου. Ακόμα και ο Χριστός μπορεί να εικονισθεί, διότι έγινε άνθρωπος.

Μάλιστα όποιος αρνείται τον εικονισμό του Χριστού αρνείται ουσιαστικά την ανθρώπινη φύση Του! Οι μεγάλοι Πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας, που αναδείχθηκαν μέσα από τη λαίλαπα της εικονομαχίας, διατύπωσαν το ορθόδοξο δόγμα με προσοχή και ευλάβεια.

Η προσκύνηση της ιερής εικόνας του Χριστού και των άλλων ιερών προσώπων του Χριστιανισμού δεν είναι ειδωλολατρία, όπως κατηγορούνταν από τους εικονομάχους, διότι η τιμή δεν απευθύνεται στην ύλη, αλλά στο εικονιζόμενο πρόσωπο, καθότι «η της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει» (Μ.Βασίλειος P . G . 32,149) και «Προσκυνούμεν δε ταις εικόσιν ου τη ύλη προσφέροντες την προσκύνησιν, αλλά δι΄αυτών τοις εν αυταίς εικονιζομένοις» (Ι. Δαμασκ. P . G .94 1356).

Η ευλογία και η χάρη που λαμβάνει ο πιστός από την προσκύνηση των ιερών εικόνων δίνεται από το ζωντανό ιερό πρόσωπο και όχι από την ύλη της εικόνας.

Η εικόνα έχει τεράστια ποιμαντική χρησιμότητα. Μια εικόνα, σύμφωνα με γλωσσική έκφραση, αξίζει περισσότερο από χίλιες λέξεις. Αυτό σημαίνει ότι μέσω της εκκλησιαστικής εικονογραφίας οι πιστοί βοηθούνται να αναχθούν στις υψηλές πνευματικές θεωρίες και στο θείον.

Βεβαίως η ηρεμία δεν αποκαταστάθηκε, διότι εξακολουθούσαν να βασιλεύουν εικονομάχοι αυτοκράτορες. Στα 843 η ευσεβής αυτοκράτειρα Θεοδώρα, επίτροπος του ανήλικου γιου της Μιχαήλ του Γ΄, έθεσε τέρμα στην εικονομαχική έριδα και συνετέλεσε στο θρίαμβο της Ορθοδοξίας.

Οι Πατέρες όρισαν να εορτάζεται ο θρίαμβος του ορθοδόξου δόγματος την πρώτη Κυριακή των Νηστειών για να δείξει στους πιστούς πως ο πνευματικός μας αγώνας θα πρέπει να συνδυάζεται με την ορθή πίστη για να είναι πραγματικά αποτελεσματικός.

Νηστεία και ασκητική ζωή έχουν και άλλες αιρέσεις ή θρησκείες, και μάλιστα με πολύ αυστηρότερους κανόνες άσκησης. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να σωθούν και να ενωθούν με το Θεό. Η σωτηρία είναι συνώνυμη με την αλήθεια, αντίθετα η πλάνη και το ψεύδος οδηγούν σε αδιέξοδα και εν τέλει στην απώλεια.

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ

 

ΓΚΑΝΙΑΤΣΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΑΝΘΥΠΟΜΟΙΡΑΡΧΟΣ ε.α.

Γεννήθηκε το 1934, στην Άνω Καλεντίνη Άρτης.

Υπηρέτησε στη Χωροφυλακή, από το 1955 μέχρι και το 1985 όπου αποστρατεύτηκε, και από τότε διετέλεσε τακτικό μέλος της ΕΑΑΣ.

Διέμενε μόνιμα στα Ιωάννινα, μέχρι τις 22 Φεβρουαρίου 2022, όπου απεβίωσε.

Ήταν έγγαμος και απέκτησε δύο (2) τέκνα.

Η Εξόδιος Ακολουθία τελέσθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2022 , στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην Περίβλεπτο Ιωαννίνων.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

 ( ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ «Ελευθέρια 2022» )

    Φέτος, πραγματοποιήθηκαν με τη δέουσα λαμπρότητα, οι εκδηλώσεις για την Απελευθέρωση των Ιωαννίνων, με τις καθιερωμένες πλέον Επιμνημόσυνες Δεήσεις και Καταθέσεις Στεφάνων, στα Τοπόσημα - Σύμβολα της περιοχής [ΤΣΕΡΙΤΣΑΝΑ - ΜΠΙΖΑΝΙ - ΣΤΡΑΤΗΓΕΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ (ΧΑΝΙ ΕΜΙΝ ΑΓΑ) - ΛΟΦΟΣ ΔΟΥΡΟΥΤΗΣ], με δυό, χαρακτηριστικές διαφοροποιήσεις από τα καθιερωμένα δεκαετιών: 

    α.    Δεν πραγματοποιήθηκε παρέλαση ούτε μαθητών ούτε ενόπλων τμημάτων (ούτως ή άλλως, δεν το προέβλεπε το σχετικό πρόγραμμα εκδηλώσεων της Περιφέρειας Ηπείρου)

    β.    Δεν πραγματοποιήθηκε - για άγνωστους σε μας λόγους - η τοπογραφική ενημέρωση στα οχυρά του Μπιζανίου, γεγονός που οδήγησε αρκετούς επισκέπτες του οχυρού, να επιστρέφουν απογοητευμένοι (αφού υπήρχε στο σχετικό πρόγραμμα εκδηλώσεων της Περιφέρειας Ηπείρου). 

Η συμμετοχή του Παραρτήματός μας στις εκδηλώσεις, έχει όπως παρακάτω:

    Α.     Την Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2022, στις 12:00 πραγματοποιήθηκε, Επιμνημόσυνη Δέηση στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Τσεριτσάνων (χωρ. Πλατάνια) Ιωαννίνων και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο των «Αγωνιστριών Γυναικών των Τσεριτσάνων».

Παρέστησαν μεταξύ άλλων και κατέθεσαν στεφάνι , ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Τασούλας Κων. , η βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ κ. Μαρία – Αλεξάνδρα Κεφάλα, ο Δκτής της “8ης Μεραρχίας Ηπείρου” Ταξχος κ. Σιόρεντας Χρ.. ο Γενικός Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Ηπείρου, Ταξίαρχος κ. Δούβαλη Κων.

Εκ μέρους της ΕΑΑΣ, στεφάνι κατέθεσε ο Γραμματέας του Παραρτήματος, Ανθστης (ΠΖ) ε.α. κ. Χαλκιάς Θωμάς.

Β.     Το Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2022, στις 11:15 πραγματοποιήθηκε Επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στον τύμβο Μπιζανομάχων (χωρ. Μπιζάνι Ιωαννίνων).

    Παρέστησαν μεταξύ άλλων και κατέθεσαν στεφάνι , η βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ κ. Μαρία – Αλεξάνδρα Κεφάλα, η βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μερόπη Τζούφη, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Καχριμάνης Αλ., ο Δήμαρχος Ιωαννίνων κ. Ελισάφ Μ., ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Αλμπάνης Τρ., εκπρόσωποι της “8ης Μεραρχίας Ηπείρου” , της ΕΛΑΣ της ΠΥ , ο Πρόεδρος του ΣΕΑΝ Ιωαννίνων κ. Κιτσάκης Οδ. και πλήθος κόσμου.

Εκ μέρους της ΕΑΑΣ, στεφάνι κατέθεσε ο Πρόεδρος του Παραρτήματος, Σχης (ΠΖ) ε.α. κ. Καλησπεράτης Δημ.

Ακολούθησε επίσκεψη στην έκθεση φωτογραφιών από τις μάχες του πολέμου 1912-1913, στο Πολιτιστικό Κέντρο Μπιζανίου, όπου και παρατέθηκε μικρή δεξίωση.

Την ίδια ημέρα, στις 13:00 πραγματοποιήθηκε Επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Λόφο Αβγού (χωρ. Αυγό), στον «Τύμβο των 333 Μπιζανομάχων» .

Εκ μέρους της ΕΑΑΣ, στεφάνι κατέθεσε το μέλος του Παραρτήματος, Τχης (ΠΖ) ε.α. κ. Πετράκης Μάριος.

Γ.     Την Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2022, στις 09:30 πραγματοποιήθηκε Τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο Στρατηγείο του πολέμου 1912-13, στο “Χάνι Εμίν Αγά” .

        Παρέστησαν μεταξύ άλλων και κατέθεσαν στεφάνι , ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Αμυράς Γεώργιος, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Καχριμάνης Αλ., ο Δήμαρχος Δωδώνης κ. Ντακαλέτσης., η Αντιδήμαρχος του Δήμου Ιωαννιτών κ. Κωνσταντή Χρ., ο Δκτής της “8ης Μεραρχίας Ηπείρου” Ταξχος κ. Σιόρεντας Χρ.. εκπρόσωποι της ΕΛΑΣ της ΠΥ ,ο Πρόεδρος του ΣΕΑΝ Ιωαννίνων κ. Κιτσάκης Οδ. και πλήθος κόσμου.

Εκ μέρους της ΕΑΑΣ, στεφάνι κατέθεσε ο Αντιπρόεδρος του Παραρτήματος, Σχης (Ο) ε.α. κ. Γκέρατς Δημ.

Την ίδια ημέρα, στις 11:00 πραγματοποιήθηκε Επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο Μπιζανομάχων στα Ιωάννινα.

    Παρέστησαν μεταξύ άλλων και κατέθεσαν στεφάνι , ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Αμυράς Γεώργιος, η βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ κ. Μαρία – Αλεξάνδρα Κεφάλα, η βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μερόπη Τζούφη, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Καχριμάνης Αλ., ο Δήμαρχος Ιωαννίνων κ. Ελισάφ Μ., εκπρόσωποι της “8ης Μεραρχίας Ηπείρου” , της ΕΛΑΣ της ΠΥ και πλήθος κόσμου.

Εκ μέρους της ΕΑΑΣ, στεφάνι κατέθεσε ο Διαχειριστής του Παραρτήματος, Ανχης (ΠΖ) ε.α. κ. Σκότρας Γεώργιος.

Την ίδια ημέρα, στις 12:15 πραγματοποιήθηκε Επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο των «έξι παλληκαριών, που έπεσαν στο Λόφο της Δουρούτης», την παραμονή της απελευθέρωσης της πόλης , στο Λόφο Δουρούτη, στο χώρο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

    Παρέστησαν μεταξύ άλλων και κατέθεσαν στεφάνι , ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Αμυράς Γεώργιος, η βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ κ. Μαρία – Αλεξάνδρα Κεφάλα, εκπρόσωποι της Περιφέρειας Ηπείρου και του Δήμου Ιωαννιτών, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Αλμπάνης Τρ., ο οποίος εκφώνησε σχετική ομιλία, εκπρόσωποι της “8ης Μεραρχίας Ηπείρου” , της ΕΛΑΣ της ΠΥ και πλήθος κόσμου.

Εκ μέρους της ΕΑΑΣ, στεφάνι κατέθεσε το μέλος του Παραρτήματος, Ταξχος (ΥΠ) ε.α. κ. Μήλας Δημ.

Δ.     Την Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2022, στις 10:30 εψάλλη Δοξολογία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ιωαννίνων παρουσία της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου και ακολούθησε κατάθεση στεφάνου – από την ίδια -στο Ηρώο Μπιζανομάχων.

Στη Δοξολογία παρέστησαν όλες οι Αρχές των Ιωαννίνων ενώ από πλευράς ΕΔ, παρέστη και ο Δκτής 1ης Στρατιάς, Αντγος Δεμέστιχας Πέτρος.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΚΑΙ 

ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ

H «ΣKYΛΛA» KI’ Ο NIKOΛAK’ EΦENTHΣ

ΤΡΙΤΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΡΟΣ

Η ιστορία του Ελληνα (το γένος) αξιωματικού του τουρκικού στρατού (υπηκοότητα) που παρέδωσε τα απόρρητα σχέδια του οχυρού Σκύλλα και άλλων οχυρών, συντελώντας τα μέγιστα στην ελληνική νίκη στο Μπιζάνι και στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων, στις 21 Φεβ 1913.

απόσπασμα από το ομώνυμο βιβλίο του AΘ. TΣEKOYPA “ANAMNHΣEIΣ"

TO EΘNIKO MAΣ ΣYMBOΛO ΣTH ΘEΣH ΠOY TOY ANHKEI

    Aποφασίσαμε με το Bακάλη και τους άλλους να υψώσουμε την ελληνική σημαία στο Pολόι στην Kεντρική Πλατεία, που είχαν ανεγείρει οι Tούρκοι σαν «τρόπαιο» για τη... «νίκη» τους το ’97. Tα κλειδιά του Pολογιού τα κρατούσα εγώ για συντήρηση και κούρτισμά του.

Aπόφαση και πράξη στα γρήγορα. Άνοιξα, σκαρφάλωσα, ανέβηκα ψηλά στη θέση του Pολογιού, που είναι και το μπαλκόνι του και έστησα τη Γαλανόλευκη. Ήταν η πρώτη Eλληνική Σημαία, που κυμάτιζε περήφανα στα Γιάννενα μετά την τελική ήττα των Tούρκων και πριν ακόμη έρθουν οι δικοί μας. Σώζεται και μια φωτογραφία που την δείχνει.

            Διαβάστε περισσότερα »

            H «ΣKYΛΛA» KI’ Ο NIKOΛAK’ EΦENTHΣ 

H «ΣKYΛΛA» KI’ Ο NIKOΛAK’ EΦENTHΣ

H «ΣKYΛΛA» KI’ Ο NIKOΛAK’ EΦENTHΣ

 ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Η ιστορία του Ελληνα (το γένος) αξιωματικού του τουρκικού στρατού (υπηκοότητα) που παρέδωσε τα απόρρητα σχέδια του οχυρού Σκύλλα και άλλων οχυρών, συντελώντας τα μέγιστα στην ελληνική νίκη στο Μπιζάνι και στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων, στις 21 Φεβ 1913.

απόσπασμα από το ομώνυμο βιβλίο του AΘ. TΣEKOYPA “ANAMNHΣEIΣ"

         O NIKOΛAKH EΦENTHΣ

Nέος –τριαντάρης– λεπτοκαμωμένος, κοντόσωμος. Στενοπρόσωπος και βλογιοκαμένος, με μουστάκι και μάτια μαύρα κι’ έξυπνα. Tέτοιος ήταν στο σουλούπι ο Nικολάκη Eφέντης και μ’ αυτό το όνομα τον ξέρανε στα Γιάννενα. Tο πραγματικό επώνυμό του δεν μαθεύτηκε ποτέ. O γιατρός Bλαχόπουλος από το Mέτσοβο μου είπε κάποτε ότι το επώνυμο του Nικολάκη Eφέντη ήταν Tσεπτσίδης. Tούτο όμως κανένας άλλος δεν το βεβαίωσε τότε, ούτε κι’ ως τώρα το ’χει βεβαιώσει.

O Nικολάκη Eφέντης ήταν λοχαγός του μηχανικού στον Tουρκικό στρατό. Kαταγότανε από την Άγκυρα. Eκεί είχε τους γονείς του και πέντε αδελφές. Eίχε σπουδάσει Mηχανικός στη Γερμανία. Kαι όταν έγιναν τα οχυρά του Mπιζανίου από τον Γερμανό φον Γκολτς, εργάστηκε και αυτός μαζί του. Γνώριζε πολύ καλά όλα τα μυστικά της κατασκευής τους.

            Διαβάστε περισσότερα »

             H «ΣKYΛΛA» KI’ Ο NIKOΛAK’ EΦENTHΣ

H «ΣKYΛΛA» KI’ Ο NIKOΛAK’ EΦENTHΣ

 ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΚΗ ΕΦΕΝΤΗ

ή διαφορετικά, πως το "γένος" του αξιωματικού κάνει τη διαφορά σε σχέση με την υπηκοότητα του !

Η ιστορία του Ελληνα (το γένος) αξιωματικού του τουρκικού στρατού (υπηκοότητα) που παρέδωσε τα απόρρητα σχέδια του οχυρού Σκύλλα και άλλων οχυρών, συντελώντας τα μέγιστα στην ελληνική νίκη στο Μπιζάνι και στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων, στις 21 Φεβ 1913.

απόσπασμα από το ομώνυμο βιβλίο του AΘ. TΣEKOYPA “ANAMNHΣEIΣ"

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

H «ΣKYΛΛA» KI’ Ο NIKOΛAK’ EΦENTHΣ

" Έτσι την έλεγαν τότε: «Σκύλλα»! Kαι δεν ήταν το συμπαθητικό σπιτίσιο ζωντανό, που ξέρουμε όλοι. Oύτε η Σκύλλα, που λέει ο παλιός μύθος –το τέρας με τα δώδεκα ποδάρια και τα έξη κεφάλια! Δεν τους έμοιαζε σε τίποτα. Δεν είχε σώμα σαν και κείνα. Ήταν άσαρκη. Έτρωγε όμως σάρκες όπως κι εκείνες. Δεν είχε ούτε ψυχή. Ήταν άψυχη, κατάκρυα, παγερή. Έστελνε όμως αράδα ανθρώπινες ψυχές στον άλλο κόσμο! Δεν αλύχταγε, σαν τις σκύλλες τις γνωστές μας. Mονάχα μούγκριζε σαν μπουμπουνητό και ξέρναγε φωτιά και καυτό σίδερο, πούκανε στάχτη εκείνον που θα τολμούσε να ζυγώση στη φωλιά της...

H Σκύλλα η Mπιζανίτικη δεν ήταν ζωντανό. Ήταν τόπος ωχυρωμένος με όπλο πολεμικό! Ήταν κανόνι. Kαι δεν ήταν ένα. Ήταν πολλά! Ήταν τόσο, όσα και μια πυροβολαρχία. Kι’ όλα τους ταχυβόλα, τα πιο τέλεια κανόνια της εποχής εκείνης.

Kαι δεν την είχαν τη... Σκύλλα του Mπιζανιού Eλληνικά στρατιωτικά χέρια. Tην είχαν τούρκικα. Kαι την είχαν κρυμμένη αριστοτεχνικά και σε τόπο «καραούλι».

            Διαβάστε περισσότερα »

             H «ΣKYΛΛA» KI’ Ο NIKOΛAK’ EΦENTHΣ

21 Φεβρουαρίου 1913 : Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων

Άρθρο του Μιχάλη Στούκα της 21/02/2017, 11:56 Upd:21/02/2017, 12:06 στην Εφημερίδα “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ” 

https://www.protothema.gr/stories/article/656216/21-fevrouariou-1913-i-apeleutherosi-ton-ioanninon/

    Η πολύμηνη πολιορκία – Το απόρθητο Μπιζάνι – Ο «ήρωας των ηρώων» Ιωάννης Βελισσαρίου

    Μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας από τους Τούρκους (τελευταία πόλη που απελευθερώθηκε ήταν η Καστοριά στις 10 Νοεμβρίου 1912), ο ελληνικός στρατός απελευθέρωσε το Μέτσοβο και την Κορυτσά. Στη συνέχεια, ο αρχιστράτηγος και διάδοχος Κωνσταντίνος, έστρεψε την προσοχή του στο μέτωπο της Ηπείρου. Εκεί δρούσε η λεγόμενη «Στρατιά Ηπείρου». Στην Ήπειρο, οι επιχειρήσεις του Στρατού

            Διαβάστε περισσότερα »

            21 Φεβρουαρίου 1913 : Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων 

Ο ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

 

Ο Αυτονομιακός Αγών στη Βόρειο Ηπειρο 17 Φεβρ 1914.

Άρθρο του Βασιλείου Ζιώζια . Προέδρου ΕΑΑΣ / Παράρτημα Τρικάλων .- Προέδρου ΠΑ.ΣΥ.Β.Α. Τρικάλων,

Η δημιουργία του Αλβανικού κράτους το 1912 δεν ήταν αποτέλεσμα αγώνων ενός λαού που ζητούσε την απελευθέρωση του και την ανεξαρτησία του από τον Οθωμανικό ζυγό, αλλά επινόηση της Αυστροουγγαρίας και της Ιταλίας οι οποίες ενεργούσαν η κάθε μία για ίδιο συμφέρον.

Το εθνικό συναίσθημα ήταν άγνωστο στους Αλβανούς μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα . Οι πιστοί στο Ισλάμ Αλβανοί του Βορρά ένιωθαν Τούρκοι, ενώ οι Ορθόδοξοι του Νότου, όπου υπήρχαν συμπαγείς Ελληνικοί πληθυσμοί καθώς επίσης και αρκετοί μουσουλμάνοι, Έλληνες κάτοικοι της Ηπείρου.

Έτσι, με την έναρξη του Α' Βαλκανικού πολέμου τον Οκτώβριο του 1912, ενώ όλα τα Βαλκανικά κράτη: Ελλάδα, Μαυροβούνιο, Σερβία, Βουλγαρία συμμάχησαν κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι Αλβανοί με απόφαση των αρχηγών των εθνικιστικών τους ομάδων πήραν μέρος στον πόλεμο, στο πλευρό των Τούρκων.

Βλέποντας οι Αλβανοί την ατυχή γι' αυτούς έκβαση του πολέμου και διαπιστώνοντας, μετά από επίσκεψη του Ισμαήλ Κεμάλ Βλιώρα στη Βιέννη, ότι πιθανή ίδρυση Αλβανικού κράτους δεν ήταν αντίθετη με την πολιτική θέληση της Αυστροουγγαρίας, προχώρησαν στην ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Αλβανίας.

Το γεγονός αυτό έγινε στις 28 Νοεμβρίου 1912 στον Αυλώνα και ήταν απόφαση εθνοσυνέλευσης, που συγκλήθηκε εκεί από τον Ισμαήλ Κεμάλ Βλιώρα αμέσως μετά την αποβίβαση του από Αυστριακό αντιτορπιλικό, που τον μετέφερε στον Αυλώνα, από την Τεργέστη της Ιταλίας. Στη συνέχεια οι Αλβανοί ζήτησαν από τις Μεγάλες Δυνάμεις και την Τουρκία τη διεθνή αναγνώριση του κράτους τους και η οποία τελικά επετεύχθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1912 από την Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη του Λονδίνου.