Σάββατο 29 Μαΐου 2021

ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΟΥΣ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ....

 Τῆς Ἁγιά-Σοφιᾶς

(Δημοτικό τραγούδι)

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tradition/lamentations-constantinople.htm

    Τὸ δημοτικὸ αὐτὸ τραγούδι εἶναι ὁ παλαιότερος θρῆνος γιὰ τὴν κατάληψη τῆς Κωνσταντινούπολης. Πιθανὸν νὰ προέρχεται ἀπὸ τὴν Κρήτη. Βρέθηκε σὲ χειρόγραφό του 15ου αἰῶνα· ὁ τίτλος ἦταν: «Ἀνακάλημα τῆς Κωνσταντινούπολης». Ἀνήκει στὴ δεύτερη περίοδο (1453-1821) τῆς Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας καὶ στὸ ἱστορικὸ εἶδος. Στὴν παρακάτω μορφὴ τοῦ δημοσιεύτηκε τὸ 1914 ἀπὸ τὸ Ν. Πολίτη στὴν συλλογή του «Ἐκλογαὶ ἀπὸ τὰ τραγούδια τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ». Γιὰ τὴν σύνθεσή του ὁ Ν. Πολίτης χρησιμοποίησε τὴν παραλλαγὴ ποὺ δημοσίευσε ὁ Φωρὲλ καὶ ἄλλοι εἴκοσι τέσσερις. Ὅμως, μόνο ὁ 4ος καὶ 18ος στίχος ἔχουν παρθεῖ αὐτούσιοι ἀπὸ τὴν ἐργασία τοῦ Φωριέλ



Σημαίνει ὁ Θεός, σημαίνει ἡ γῆς, σημαίνουν τὰ ἐπουράνια,
σημαίνει κι ἡ Ἁγιά-Σοφιά, τὸ μέγα μοναστήρι,
μὲ τετρακόσια σήμαντρα κι ἑξήντα δυὸ καμπάνες,
κάθε καμπάνα καὶ παπᾶς, κάθε παπᾶς καὶ διάκος.

Ψάλλει ζερβὰ ὁ βασιλιάς, δεξιὰ ὁ πατριάρχης,
κι ἀπ᾿ τὴν πολλὴ τὴν ψαλμουδιὰ ἐσειόντανε οἱ κολόνες.
Νὰ μποῦνε στὸ χερουβικὸ καὶ νά ῾βγει ὁ βασιλέας,
φωνὴ τοὺς ἦρθε ἐξ οὐρανοῦ κι ἀπ᾿ ἀρχαγγέλου στόμα:
«Πάψετε τὸ χερουβικὸ κι ἂς χαμηλώσουν τ᾿ Ἅγια,
παπάδες πᾶρτε τὰ ἱερὰ καὶ σεῖς κεριὰ σβηστῆτε,
γιατί ῾ναι θέλημα Θεοῦ ἡ Πόλη νὰ τουρκέψει.

Μόν᾿ στεῖλτε λόγο στὴ Φραγκιά, νὰ ῾ρθοῦν τρία καράβια,
τό ῾να νὰ πάρει τὸ σταυρὸ καὶ τ᾿ ἄλλο τὸ βαγγέλιο,
τὸ τρίτο τὸ καλύτερο, τὴν ἅγια Τράπεζά μας,
μὴ μᾶς τὴν πάρουν τὰ σκυλιὰ καὶ μᾶς τὴ μαγαρίσουν».

Ἡ Δέσποινα ταράχτηκε καὶ δάκρυσαν οἱ εἰκόνες.
«Σώπασε κυρὰ Δέσποινα, καὶ μὴ πολυδακρύζῃς,
πάλι μὲ χρόνους, μὲ καιρούς, πάλι δικά μας θά ῾ναι».

Η τελευταία δημηγορία του Παλαιολόγου

 Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι,οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινῇ γὰρ τῇ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν μή φειδόμενοι τῆς ζωῆς ἡμῶν.

Φωτογραφία Dimitris Vetsikas από το Pixabay

Φωτογραφία Dimitris Vetsikas από το Pixabay

    «Ἀπαρτίσας οὖν τά πάντα, ὡς αὐτῷ ἐδόκει καλώς, ἔπεμψεν ἔνδον λέγων τῷ βασιλεῖ: <Γίνωσκε τά τοῦ πολέμου ἤδη ἀπηρτίσθαι, καί καιρός ἐστίν ἀπό τοῦ νῦν πρᾶξαί τό ἐνθυμηθέν πρό πολλοῦ παρ' ἡμῖν νῦν, τήν δέ ἔκβασιν τοῦ σκοποῦ τῷ θεῷ ἀφίεμεν. Τί λέγεις; Βούλει καταλείπειν τήν πόλιν, καί ἀπελθεῖν ἔνθα καί βούλει μετά καί τῶν σῶν ἀρχόντων καί τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖς, καταλιπών τόν δῆμον ἀζήμιον εἶναι καί παρ' ἡμῶν καί παρά σοῦ, ἤ ἀντιστῆναι, καί σύν τῇ ζωή καί τά ὑπάρχοντα ἀπολέσεις, σύ τε καί οἱ μετά σοῦ, ὁ δε δήμος αἰχμαλωτισθείς παρά τῶν Τούρκων διασπαρῶσιν ἐν πάσῃ τῇ γῇ>·Ὁ βασιλεύς δέ ἀπεκρίνατο σύν τῇ συγκλήτῳ: <Εἰ μέν βούλει, καθώς καί οἱ πατέρες σου ἔζησαν, εἰρηνικῶς σύν ἡμῖν συνζῆσαι καί σύ, τῷ θεῷ χάρις. Ἐκεῖνοι γάρ τούς ἐμούς γονεῖς ὡς πατέρας ἐλόγιζον καί οὕτως ἐτίμων, τήν δέ πόλιν ταύτην ώς πατρίδα. Καί γάρ ἐν καιρῷ περιστάσεως ἅπαντες ἐντός ταύτης εἰσιόντες ἐσώθησαν, καί οὐδεις ὁ ἀντισταίνων ἐμακροβίῳ. Ἔχε δέ καί τά παρ' ἡμῖν ἁρπαχθέντα ἀδίκως κάστρα καί γῆν ὡς δίκαια, καί ἀπόκοψον καί τούς φόρους τόσους ὅσους κατά τήν ἡμετέραν δύναμιν κατ' ἔτος τοῦ δοῦναί σοι, καί ἄπελθε ἐν εἰρήνῃ. Τί γάρ οἶδας εἰ θαρρών κερδᾶναι εὑρεθῇς κερδανθείς; Το δέ τήν πόλιν σοί δοῦναι οὔτ' ἐμόν ἐστί οὔτ' ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινή γάρ γνώμη πᾶντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καί οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν»

( Δούκας, εκδ. Βόννης, σελ. 279-280. Παρά Ν. Β. Τωμαδάκη, Δούκα-Κριτοβούλου – Σφραντζή - Χαλκοκονδύλη, Περί αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως,Αθηναι 1953, σελ. 60. ).


Περισσότερα από το Η τελευταία δημηγορία του Παλαιολόγου



Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης

 Από το © SanSimera.gr

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/145


    Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία μόνο κατ' όνομα υπήρχε τις παραμονές της Άλωσης. Ήταν περιορισμένη, κυρίως, στην περιοχή γύρω από την Κωνσταντινούπολη και σε κάποιες σκόρπιες περιοχές, όπως το Δεσποτάτο του Μυστρά. Οι θρησκευτικές έριδες, οι εμφύλιες διαμάχες, οι σταυροφορίες, η επικράτηση του φεουδαρχισμού και η εμφάνιση πολλών και επικίνδυνων εχθρών στα σύνορά της είχαν καταστήσει την πάλαι ποτέ Αυτοκρατορία ένα «φάντασμα» του ένδοξου παρελθόντος της.




    Το Βυζάντιο σ' εκείνη την κρίσιμη στιγμή της ιστορίας του με την οθωμανική λαίλαπα προ των πυλών του, δεν μπορούσε να ελπίζει παρά μόνο στη βοήθεια της καθολικής Ευρώπης, η οποία όμως ήταν μισητή στους κατοίκους της Κωνσταντινούλης. Η ύπαρξη «Ενωτικών» και «Ανθενωτικών» δίχαζε τους Βυζαντινούς. Ωστόσο, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έκανε μία απέλπιδα προσπάθεια, στέλνοντας πρεσβεία στον πάπα Νικόλαο Ε' για να ζητήσει βοήθεια. Ο Πάπας έβαλε και πάλι ως όρο την Ένωση των Εκκλησιών, αλλά αποδέχθηκε το αίτημα του αυτοκράτορα να στείλει στην Κωνσταντινούπολη ιερείς, προκειμένου να πείσουν τον λαό για την αναγκαιότητα της Ένωσης.


Οι απεσταλμένοι του Πάπα, καρδινάλιος Ισίδωρος και ο αρχιεπίσκοπος Μυτιλήνης Λεονάρδος, λειτούργησαν στην Αγία Σοφία, προκαλώντας την αντίδραση του κόσμου, που ξεχύθηκε στους δρόμους και γέμισε τις εκκλησίες, όπου λειτουργούσαν οι ανθενωτικοί με επικεφαλής τον μετέπειτα πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο. Το σύνθημα που κυριαρχούσε ήταν «Την γαρ Λατίνων ούτε βοήθειαν ούτε την ένωσιν χρήζομεν. Απέστω αφ' ημών η των αζύμων λατρεία».

Πέμπτη 27 Μαΐου 2021

Τα Επτάνησα, η διπλωματία και η Ένωση με την Ελλάδα

Από Ermis News  

https://ermisnews.gr/ta-eptanisa-i-diplomatia-ke-i-enosi-me-tin-ellada/



Στα χρόνια της οθωμανικής σκλαβιάς τα Επτάνησα ανέπτυξαν πλούσια ιστορία, η οποία πολλές φορές δεν ακολουθούσε την πορεία της υπόλοιπης Ελλάδας.

Ευρισκόμενα στο δρόμο των σταυροφοριών αλλάζουν συχνά χέρια, μεταξύ διαφόρων Φράγκων ηγεμόνων και των Ενετών της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας.

Ο «Ιόνιος δρόμος» που οδήγησε στην Ένωση με τη Συνθήκη του Καμποφόρμιο στις 17 Οκτωβρίου 1797 και τη διάλυση της Δημοκρατίας της Βενετίας από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη τα Επτάνησα παραχωρήθηκαν στη Γαλλία, τερματίζοντας έτσι την μακραίωνη κατοχή τους από την Γαληνότητα. Οι ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης διαδόθηκαν στα νησιά του Ιονίου, η αριστοκρατική διοίκηση παύθηκε και σχηματίστηκαν κοινοτικά συμβούλια από ανθρώπους όλων των κοινωνικών τάξεων για την διοίκηση των νησιών.

Τιμήθηκαν οἱ ἀγωνιστές τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Αὐτονομιακοῦ Ἀγῶνος (1914) στό Δελβινάκι (16.5.2021)

 

Από την ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ Δ. Π. & ΚΟΝΙΤΣΗΣ - ΤΟΜΕΑΣ ΝΕΟΤΗΤΑΣ

http://youthimdpk.blogspot.com/

Τιμήθηκε στο ακριτικό Δελβινάκι η Επέτειος υπογραφής του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας το 1914, που ήρθε ως αποτέλεσμα του ηρωικού αυτονομιακού αγώνα των Βορειοηπειρωτών. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέας, μετά τη Θ. Λειτουργία, τέλεσε μνημόσυνο για τους πεσόντες στον αγώνα αλλά και για όλους τους Βορειοηπειρώτες που χάθηκαν αργότερα από το σκληρό αθεϊστικό και ανθελληνικό κομμουνιστικό αλβανικό καθεστώς, κάνοντας, ιδιαίτερη αναφορά στον αδίκως αγρίως δολοφονηθέντα Κωνσταντίνο Κατσίφα.

Στην ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος, ανέφερε τα εξής:

Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

Πέρασαν κιόλας, 107 χρόνια ἀπὸ τὴν κήρυξη τοῦ Αὐτονομιακοῦ Ἀγῶνος καὶ τὴν ὑπογραφὴ τοῦ Πρωτοκόλλου τῆς Κερκύρας, ποὺ ἔδινε τὴν δυνατότητα στὴν Βόρειο Ἤπειρο νὰ ζεῖ αὐτόνομα μέσα στὴν ἐπικράτεια τοῦ Ἀλβανικοῦ κράτους.

Ἦταν ὡραῖα καὶ ἡρωϊκὰ ἐκεῖνα τὰ χρόνια. Εἶχε μόλις λήξει ὁ Β΄Βαλκανικὸς πόλεμος καὶ ἡ Ἑλλάδα, ἔπειτα ἀπὸ τιτάνιο ἀγῶνα, εἶχε ἐλευθερώσει τὰ Ἰωάννινα καὶ τὸ τμῆμα ἐκεῖνο ποὺ σήμερα ὀνομάζεται Βόρειος Ἤπειρος, μὲ τὴν ἀποφασιστικὴ συμβολὴ τοῦ γενναίου Σπήλιου Σπυρομήλιου, ἀρχηγοῦ τῆς ἡρωϊκῆς Χειμάρρας. Ὅμως, δύο ἀπὸ τὶς τότε Μεγάλες Δυνάμεις, ἡ Ἰταλία καὶ ἡ Αὑστρο-Οὐγγαρία, μὲ τὶς δολοπλοκίες τους καὶ τὸν κυνισμό τους, ὑποχρέωσαν τὴν νικήτρια Ἑλλάδα, νὰ ἀποσύρει τὸν στρατό της ἀπὸ τὰ ἱερὰ ἐδάφη ἐκεῖνα, ποὺ εἶχαν ποτιστεῖ μὲ πλῆθος αἷμα ἑλληνικό.

17 Μαΐου 1914

 

Αναγνωρίστηκε η Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου με το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας


Όπως δημοσιεύτηκε στις 17-05-2021 • 22:47μμ , στο www.newsbreak.gr

(https://www.newsbreak.gr/stories/206705/aytonomia-voreioy-ipeiroy-protokollo-kerkyras/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=aytonomia-voreioy-ipeiroy-protokollo-kerkyras)


Οι εκπρόσωποι της Χειμάρρας, επέμεναν υπέρ της ένωσης με την Ελλάδα

Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας υπογράφτηκε στις 17 Μαΐου 1914, μεταξύ της αλβανικής κυβέρνησης, που επικεφαλής της ήταν ο πρίγκιπας Βιντ και του προέδρου της «Αυτόνομης Δημοκρατίας της Βορείου Ηπείρου» Γεωργίου Χρηστάκη-Ζωγράφου.

Με την υπογραφή του,τερματίστηκαν οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ αλβανικής χωροφυλακής-ατάκτων και Βορειοηπειρωτών (Ιερών Λόχων) και αναγνωρίστηκε η αυτονομία της Βορείου Ηπείρου μαζί με μια σειρά δικαιωμάτων για τον τοπικό πληθυσμό.

Οι όροι

O Γεώργιος Χρηστάκης-Ζωγράφος, με σωστούς χειρισμούς συντέλεσε στη διεθνή αναγνώριση του βορειοηπειρωτικού ζητήματος που κατέληξαν στην αυτονομία της περιοχής με την υπογραφή του Πρωτοκόλλου.

Η περιοχή αποκτούσε επίσημα την αυτονομία της, υπό την αιγίδα του πρίγκηπα Βιντ της Αλβανίας, ο οποίος όμως δεν είχε ουσιαστικές αρμοδιότητες.

Τρίτη 18 Μαΐου 2021

Η Γενοκτονία των Ποντίων.

 Φωτογραφίες και κείμενο απο το : https://www.sansimera.gr/articles/140 

Ένα εκλεκτό τμήμα του Ελληνισμού ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου, μετά τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η άλωση της Τραπεζούντας το 1461 από τους Οθωμανούς δεν τους αλλοίωσε το φρόνημα και την ελληνική τους συνείδηση, παρότι ζούσαν αποκομμένοι από τον εθνικό κορμό. Μπορεί να αποτελούσαν μειονότητα -το 40% του πληθυσμού, αλλά γρήγορα κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, ζώντας κυρίως στα αστικά κέντρα.

Η οικονομική τους ανάκαμψη συνδυάστηκε με τη δημογραφική και την πνευματική τους άνοδο. Το 1865 οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 265.000 ψυχές, το 1880 σε 330.000 και στις αρχές του 20ου αιώνα άγγιζαν τις 700.000. Το 1860 υπήρχαν 100 σχολεία στον Πόντο, ενώ το 1919 υπολογίζονται σε 1401, ανάμεσά τους και το περίφημο Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Εκτός από σχολεία διέθεταν τυπογραφεία, περιοδικά, εφημερίδες, λέσχες και θέατρα, που τόνιζαν το υψηλό τους πνευματικό επίπεδο.

Το 1908 ήταν μια χρονιά - ορόσημο για τους λαούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τη χρονιά αυτή εκδηλώθηκε και επικράτησε το κίνημα των Νεότουρκων, που έθεσε στον περιθώριο τον Σουλτάνο. Πολλές ήταν οι ελπίδες που επενδύθηκαν στους νεαρούς στρατιωτικούς για μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό της θνήσκουσας Αυτοκρατορίας.

Σύντομα, όμως, οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν. Οι Νεότουρκοι έδειξαν το σκληρό εθνικιστικό τους πρόσωπο, εκπονώντας ένα σχέδιο διωγμού των χριστιανικών πληθυσμών και εκτουρκισμού της περιοχής, επωφελούμενοι της εμπλοκής των ευρωπαϊκών κρατών στο Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ελληνικό κράτος, απασχολημένο με το «Κρητικό Ζήτημα», δεν είχε τη διάθεση να ανοίξει ένα ακόμη μέτωπο με την Τουρκία.

Τούρκοι φωτογραφίζονται δίπλα σε κρεμασμένο Πόντιο που βρήκε φρικτό θάνατο
Τούρκοι φωτογραφίζονται δίπλα σε κρεμασμένο Πόντιο που βρήκε φρικτό θάνατο
Οι Τούρκοι με πρόσχημα την «ασφάλεια του κράτους» εκτοπίζουν ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού πληθυσμού στην αφιλόξενη μικρασιατική ενδοχώρα, μέσω των λεγόμενων «ταγμάτων εργασίας» («Αμελέ Ταμπουρού»). Στα «Τάγματα Εργασίας» αναγκάζονταν να υπηρετούν οι άνδρες που δεν κατατάσσονταν στο στρατό. Δούλευαν σε λατομεία, ορυχεία και στη διάνοιξη δρόμων, κάτω από εξοντωτικές συνθήκες. Οι περισσότεροι πέθαιναν από πείνα, κακουχίες και αρρώστιες.

Αντιδρώντας στην καταπίεση των Τούρκων, τις δολοφονίες, τις εξορίες και τις πυρπολήσεις των χωριών τους, οι Ελληνοπόντιοι, όπως και οι Αρμένιοι, ανέβηκαν αντάρτες στα βουνά για να περισώσουν ό,τι ήταν δυνατόν. Μετά τη Γενοκτονία των Αρμενίων το 1915, οι τούρκοι εθνικιστές υπό τον Μουσταφά Κεμάλ είχαν πλέον όλο το πεδίο ανοιχτό μπροστά τους για να εξολοθρεύσουν τους Ελληνοπόντιους. Ό,τι δεν κατάφερε ο Σουλτάνος σε 5 αιώνες το πέτυχε ο Κεμάλ σε 5 χρόνια!

Το 1919 οι Έλληνες μαζί με τους Αρμένιους και την πρόσκαιρη υποστήριξη της κυβέρνησης Βενιζέλου προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αυτόνομο ελληνοαρμενικό κράτος. Το σχέδιο αυτό ματαιώθηκε από τους Τούρκους, οι οποίοι εκμεταλλεύθηκαν το γεγονός για να προχωρήσουν στην «τελική λύση».

Στις 19 Μαΐου 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάζεται στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000, ενώ κάποιοι ιστορικοί ανεβάζουν τον αριθμό τους στις 350.000.

Όσοι γλίτωσαν από το τουρκικό σπαθί κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα.

Με αρκετή, ομολογουμένως, καθυστέρηση, η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.


Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/140

© SanSimera.gr



Τρίτη 11 Μαΐου 2021

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 14

     Σας γνωρίζουμε ότι εκδόθηκε η διαταγή με τα ονοματεπώνυμα των παραθεριστών για τα ΚΑΑΥ Καλών Νερών, για το έτος 2021.

    Όσοι είχαν υποβάλλει αιτήσεις, μπορούν να ενημερώνονται από το γραφείο του Παραρτήματος.

    Διευκρινίζεται ότι οι δικαιούμενοι παραθερισμού , που επιθυμούν να ακυρώσουν την διαμονή τους θα πρέπει 10 ημέρες πριν την έναρξη της παραθεριστικής σειράς, να ενημερώσουν την    9 Μ/Π ΤΑΞ/2ο ΕΓ (μέσω Παραρτήματος) αρχικά τηλεφωνικά και κατόπιν με προσωπική αναφορά.

    Σε διαφορετική περίπτωση θα θεωρείται ότι παραθέρισαν κανονικά και θα καταχωρείται σχετική ένδειξη στο δελτίο παραθερισμού.

    Συναφώς σας γνωρίζουμε ότι για την έκδοση Δελτίων Εισόδου στα ΚΑΑΥ, οι παραθεριστές, με την έλευσή τους εκεί θα πρέπει να φέρουν μαζί τους φωτογραφίες 3Χ3 για κάθε μέλος της οικογένειας.

    Επιπλέον οι επιλεγέντες για παραθερισμό, θα πρέπει να προσκομίσουν με την άφιξή τους στα ΚΑΑΥ, πλήρως συμπληρωμένο έντυπο-ερωτηματολόγιο  , το οποίο και θα το παραλάβουν από τα γραφεία του Παραρτήματος.

    Παρακαλούμε για την ενημέρωσή σας .

                                                                                                                                                            Ιωάννινα, 11 Μαϊ 2021

                                                                                     ΤΣ ΕΑΑΣ/ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Δευτέρα 10 Μαΐου 2021

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ & ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ & ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

    Με την ευκαιρία της σημερινής ημέρας, η οποία είναι αφιερωμένη στη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το Τοπικό Συμβούλιο της ΕΑΑΣ, συμμετείχε δια του Ποέδρου του, στην Δοξολογία που εψάλη στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Ιωαννίνων κ.κ. Μαξίμου. Σχετική ομιλία, δεν πραγματοποιήθηκε αλλά αναφέρθηκε σχετικά, ο Σεβασμιώτατος.

   









    Στην κατάθεση στεφάνων που ακολούθησε, δίπλα από το Ηρώο Μπιζανομάχων, δεν  καταθέσαμε κι εμείς στεφάνι, λόγω των ισχυόντων περιορισμών στους συμμετέχοντες, ελέω COVID -19 .

    Στην εκδήλωση, πλην του Σεβασμιωτάτου , έλαβαν μέρος , ο Δήμαρχος Ιωαννίνων κ. Μ. Ελισάφ, η Βουλευτής Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μ. Τζούφη, και εκπρόσωποι του κ. Περιφερειάρχη, του ΑΔΦ Ιωαννίνων, του κ. Πρύτανη, της ΕΛ.ΑΣ και της Π.Υ.

    Όλοι οι εν ενεργεία και οι εν αποστρατεία συνάδελφοι, μέλη και μη μέλη της ΕΑΑΣ, θα πρέπει σήμερα να αισθανόμαστε διπλά περήφανοι. Πρώτα ως Έλληνες και κατόπιν ως στρατιωτικοί, διότι ο ρόλος της Ελλάδος ήταν καθοριστικός για την ήττα των δυνάμεων του Άξονα (Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία) και διότι οι στρατιωτικοί, ποτέ δεν έπαψαν να αντιστέκονται και να πολεμούν – είτε ως συγκροτημένα τμήματα στις δυνάμεις της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής, είτε ως ενεργά μέλη – αν όχι ηγέτες – στην Εθνική Αντίσταση – είτε στις πόλεις είτε στα βουνά.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ






Κυριακή 9 Μαΐου 2021

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ: ΠΟΣΟ ΑΠΙΣΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΠΙΣΤΟΣ ΘΩΜΑΣ;

 Πηγή: www.ekklisiaonline.gr όπως δημοσιεύτηκε το Σάββατο, 08 Μαΐου 2021 11:19

(https://www.ekklisiaonline.gr/nea/kyriaki-tou-thoma-poso-apistos-itan-o-apistos-thomas-2/)

Ο Θωμάς ήταν όπως είναι γνωστό ένας από τους δώδεκα μαθητές του Κυρίου, που μετά την Ανάληψη σκορπίσθηκαν σ’ όλη την οικουμένη, για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο της σωτηρίας.



Εικόνα από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή 

(https://www.saint.gr/1027/saint.aspx)

Όλοι οι απόστολοι με κόπους και δυσκολίες έφεραν το φώς της αλήθειας στους σκλάβους της αμαρτίας ανθρώπους. Ο Θωμάς είναι εκείνος, που με τον δισταγμό του ολοκλήρωσε την πίστη των άλλων Αποστόλων και την έκανε βεβαιώτερη. Από τότε κανένας Ιουδαίος ή ειδωλολάτρης δεν μπορούσε να πεί οτι ο Κύριος δεν αναστήθηκε. Διότι ο Θωμάς ήταν ο ακριβέστερος μάρτυρας της Αναστάσεως αφού τόλμησε να ψηλαφήσει το Αναστάντα Χριστό.
Ο Θωμάς ήταν Ιουδαίος, γιός φτωχών γονέων, πιστός στο Μωσαϊκό Νόμο, με αγνό βίο. Ήταν ψαράς στο επάγγελμα. Όταν τον κάλεσε ο Χριστός δεν ανέβαλε, αλλά τον ακολούθησε με χαρά. Ήταν μαθητής πρόθυμος, υπηρέτης πιστός. Αγάπησε πολύ τον Κύριο, κι όταν οι Ιουδαίοι ήθελαν να θανατώσουν το Σωτήρα, ο Θωμάς έλεγε στους άλλους μαθητές:
» Ας πάμε κι εμείς να πεθάνουμε μαζί Του. Είναι καλύτερα να σταυρωθούμε με το Δεσπότη, παρά να ζούμε χωρίς Αυτόν».
Όταν μετά την Ανάσταση του, ο Κύριος παρουσιάσθηκε στους μαθητές στο ανώγειο χωρίς να ανοίξει τις πόρτες, ο Θωμάς δεν ήταν εκεί. Όταν ήλθε και του είπαν οι άλλοι, οτι είδαν τον Κύριο εκείνος δεν πίστεψε. Έλεγε, οτι θα πιστέψει μόνο αν ψηλαφήσει τον Αναστάντα.
Τι λές Θωμά; Αν απιστεί ο μαθητής πως να πιστέψει ο Ιουδαίος; Αν δεν παραδέχεται την Ανάσταση ο Απόστολος, πως να την παραδεχτούν οι Έλληνες; Δεν θυμάσαι τα θαύματα; λεπροί καθαρίζονται, παράλυτοι σηκώνωνται, τυφλοί βλέπουν, νεκροί αναστένονται και σε μένεις στην απιστία; Ας απιστεί ο Καϊάφας, ας συκοφαντεί ο Ιουδαίος· αλλά ο ένας από τους δώδεκα Αποστόλους να δυσπιστεί για την Ανάσταση;
Αυτά και άλλα τέτοια θα έλεγαν οι Αποστόλοι στο Θωμά. » Και μετά από οκτώ ημέρες ήσαν εντός οι Μαθητές αυτού, και ο Θωμάς μαζί τους· έρχεται ο Ιησούς, ενώ οι θύρες ήταν κλειστές, και στάθηκε στο μέσο τους και είπε:
Ειρήνη σ’ εσας.

Σάββατο 8 Μαΐου 2021

Κυριακή του Θωμά (Αντίπασχα)

Η Εκκλησία μνημονεύει την ψηλάφηση του Θωμά. Στα λαογραφικά της ημέρας, ονομαστό είναι το Ποντιακόν Πανοΰρ των Σουρμένων.


Πηγήhttps://www.sansimera.gr/articles/1100

© SanSimera.gr

    Την πρώτη Κυριακή μετά το Πάσχα (ονομάζεται και Καινή Κυριακή) η Εκκλησία μνημονεύει την εμφάνιση του Ιησού Χριστού ενώπιον του Αποστόλου Θωμά, ο οποίος διατηρούσε αμφιβολίες για την Ανάστασή του. Πείστηκε, όμως, όταν άγγιξε τις πληγές Του από τα καρφιά της σταύρωσης και αναφώνησε «Ο Κύριος μου και Θεός μου!». (Ιωάννης, κ’ 25-29).


    Η Κυριακή του Θωμά ονομάζεται και Κυριακή του Αντίπασχα (Pascha clausum, στα λατινικά), επειδή είναι η εορτή της αποδόσεως της ημέρας του Πάσχα. «Απόδοσις» στην εκκλησιαστική γλώσσα σημαίνει την ολοκλήρωση μιας μεγάλης χριστιανικής εορτής που ξεκίνησε πριν από οκτώ ημέρες. Είναι συνήθεια που παρέλαβαν οι Χριστιανοί από τους Ιουδαίους.

    Τα παλαιότερα χρόνια ονομαζόταν Κυριακή εν λευκοίς (Dominica in albis, στα λατινικά), επειδή οι νεοφώτιστοι έβγαζαν τα λευκά ενδύματα που φορούσαν το Μεγάλο Σάββατο και γίνονταν δεκτοί στο σώμα της Εκκλησίας.

    Την Κυριακή του Θωμά γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν τα ονόματα Θωμάς και Θωμαΐς.

Λαογραφία

    Την Κυριακή του Θωμά, από το 1923, οι Πόντιοι των Σουρμένων Αττικής (περιοχή του Δήμου Αργυρούπολης - Ελληνικού), γιορτάζουν το «Ποντιακόν Πανοΰρ -Τη Θωμά ’ς σα Σούρμενα», με σειρά εκδηλώσεων, όπου κυριαρχεί το ταφικό έθιμο που έφεραν μαζί τους από τον Πόντο.

    Αφού παρακολουθήσουν το πρωί της Κυριακής του Θωμά τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σουρμένων, ιερείς και ποίμνιο κατευθύνονται στο κοιμητήριο της περιοχής. Εκεί ο καθένας πηγαίνει στον οικογενειακό τάφο. Οι νοικοκυρές στρώνουν τραπεζομάντηλα, στα οποία ακουμπούν τσουρέκια, κόκκινα αυγά, μεζέδες, ούζο και όλοι μαζί περιμένουν τον ιερέα να τελέσει τρισάγιο.

    Αρχικά, οι ιερείς τελούν τρισάγιο στην εκκλησία του κοιμητηρίου των Σουρμένων υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των απανταχού κεκοιμημένων Ποντίων. Στη συνέχεια τελείται τρισάγιο σε κάθε τάφο. Οι συγγενείς συζητούν για τα κεκοιμημένα προσφιλή πρόσωπα, θυμούνται τα προτερήματά τους, τις καλοσύνες τους και ό,τι προκαλεί την αίσθηση της ζωντανής παρουσίας των νεκρών ανάμεσά τους. Γιατί η μέρα αυτή αφιερώνεται στην ανάσταση των νεκρών. Είναι μέρα χαράς και όχι πονεμένης ανάμνησης.

    Στο τέλος προσφέρουν στον ιερέα και τους παρευρισκόμενους κόκκινα αυγά και τσουρέκια. Και όλοι μαζί ψάλλουν το «Χριστός Ανέστη!».


Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1100

© SanSimera.gr






Δευτέρα 3 Μαΐου 2021

Άγιος Γεώργιος: Πώς καθιερώθηκε προστάτης του Στρατού Ξηράς

 Άγιος Γεώργιος: Πώς καθιερώθηκε προστάτης του Στρατού Ξηράς

Άρθρο της κ. Ειρήνης Γεωργίου, όπως δημοσιεύτηκε στις 23-04-2020 09:58 Τελευταία ενημέρωση: 23-04-2020 14:30 στο www.lawandorder.gr

(https://www.lawandorder.gr/Article/75824/ellada/agios-georgios-o-stratos-xiras-giortazei-simera-ton-prostati-tou)

Παράδοση, ιστορία και θρύλοι για τον Άγιο Γεώργιο

Ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος, ό έφιππος νέος πολεμιστής εδραιώθηκε σε ολόκληρη την ορθόδοξη χριστιανοσύνη ως ο ιδανικός ήρωας. Το ιδεώδες σύμβολο της ανδρείας, του αρρενωπού κάλλους και της ευσέβειας. Από την υμνογραφία της Ορθόδοξης Εκκλησίας κοσμείται με τα επίθετα «ο μαργαρίτης ο πολύτιμος», «ο αριστεύς ο θείος», «ο λέων ο ένδοξος», «ο αστήρ ο πολύφωτος», «του Χριστού οπλίτης», «της ουρανίου στρατιάς ο συνόμιλος».

Κινητή εορτή

Η μνήμη του Αγίου Γεωργίου τιμάται στις 23 Απριλίου κάθε έτους, που είναι η ημέρα του θανάτου του. Όταν το Πάσχα πέφτει μετά τις 23 Απριλίου, η Γιορτή του Αγίου Γεωργίου μεταφέρεται τη δεύτερη ημέρα του Πάσχα. Είναι δηλαδή κινητή εορτή. Ο λόγος που η γιορτή μεταφέρεται σε άλλη ημερομηνία, είναι επειδή τα εκκλησιαστικά τροπάρια του Αγίου Γεωργίου περιέχουν αναστάσιμα λόγια και δεν είναι δυνατό να ψαλλούν πριν από την Ανάσταση. Φέτος η εορτή του Αγίου Γεωργίου εορτάζεται κανονικά στις 23 Απριλίου.


Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/251

© SanSimera.gr 




Άγιος Γεώργιος (275 – 303)

Από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Ονομάζεται, επίσης, Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος. Ειδικά στη χώρα μας, δεν υπάρχει περιοχή που να μην έχει εξωκλήσι ή εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του, ενώ το όνομα Γεώργιος είναι από τα πλέον συνηθισμένα.

Κατά τους συναξαριστές και την Ιερή Παράδοση, ο Γεώργιος γεννήθηκε μεταξύ 275 και 281 στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Ο πατέρας του Γερόντιος καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας και ήταν στρατιωτικός και Συγκλητικός. Η μητέρα του Πολυχρονία καταγόταν από τη Λύδδα της Παλαιστίνης. Και οι δύο γονείς του Γεωργίου είχαν βαπτιστεί χριστιανοί.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η οικογένεια του Αγίου μετακόμισε στη Λύδδα, την πατρίδα της μητέρας του. Σε νεαρή ηλικία, ο Γεώργιος ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και εντάχθηκε στο Ρωμαϊκό Στρατό. Γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητες και την ανδρεία του κι έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον προήγαγε σε Δούκα (διοικητή) και Κόμη (συνταγματάρχη) στο σώμα της αυτοκρατορικής φρουράς.

Το 303 μ.Χ. ο Διοκλητιανός άρχισε λυσσαλέους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Ο Γεώργιος αρνήθηκε να εκτελέσει τις διαταγές του και ομολόγησε την πίστη του. Ο αυτοκράτορας, που δεν περίμενε αυτή τη συμπεριφορά από ένα δικό του άνθρωπο, διέταξε να υποβάλουν τον Γεώργιο σε φρικτά βασανιστήρια, προκειμένου να απαρνηθεί την πίστη του.

Κυριακή 2 Μαΐου 2021

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ (ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΤΗΣ)

 Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΩΣ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΩΝ

Ἐκ φυλλαδίου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σύρου, ἐκδοθέντος τὸν Ἀπρίλιο 2005

Όπως δημοσιεύτηκε στο http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/pasxa/ anastasis_apanthsis_pros_arnhtes.htm

Σὰν μυτερὴ λόγχη καρφώθηκε στὴν καρδιὰ τοῦ Ἅδη ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Ἀλλὰ ἐνῶ ὁ στρατιώτης κάτω ἀπὸ τὸν Σταυρὸ «ἔνυξεν» τὴν πλευρὰ τοῦ Χριστοῦ, τὸ θανατηφόρο χτύπημα δόθηκε, ἀόρατα καὶ ἀθέατα γιὰ τοὺς πολλούς, ὄχι στὸν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ - πὼς ἄλλωστε νὰ πεθάνει ὁ ἀρχηγὸς τῆς Ζωῆς; - ἀλλὰ στὸν ἴδιο τὸ σατανᾶ καὶ τὸ βασίλειό του, ὁ ὁποῖος ἔκτοτε αἱμορραγεῖ καὶ μάλιστα θανάσιμα. Ὡς ἱστορικῶς ἀναμφισβήτητο γεγονὸς ὑψίστης σημασίας, ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἀποτέλεσε τὴν ἀρχὴ τῆς ἀναπλάσεως καὶ τῆς ζωῆς, γιὰ κάθε χωματένιο καὶ θαμμένο στὴν ἁμαρτία ἄνθρωπο, ἐὰν φυσικὰ αὐτὸς ὁ ἴδιος τὸ ἐπιθυμεῖ.
Ἡ σταυρικὴ θυσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στὸ Γολγοθᾶ ὑπῆρξε ἡ μεγαλύτερη ἐξιλαστήρια θυσία ὅλων τῶν αἰώνων καὶ γιὰ ὅλο τὸ Σύμπαν, γιὰ τὸν ὁρατό, μὰ καὶ τὸν ἀόρατο κόσμο. Γιατὶ μὲ τὸ Πάθος καὶ τὴν Ἀνάστασή Του, ἕνωσε ὁ Κύριος Ἰησοῦς γῆ καὶ οὐρανὸ καὶ συμφιλίωσε τὸν Θεὸ μὲ τὸν ἄνθρωπο. Μὲ τὴν ἀνάστασή Του ὁ μοναδικός Θεάνθρωπος τῆς ἰστορίας, ἔσχισε τὸ χειρόγραφο τῆς ἔχθρας πάνω στὸ σταυρό, ἀνακεφαλαίωσε τὰ πάντα στὸν ἑαυτό Του καὶ ἀνέστησε τὸν πεπτωκότα ἄνθρωπο, ποὺ βρισκόταν ὑπόδικος καὶ δέσμιος στὰ χέρια τοῦ «ἀντιδίκου» διαβόλου, ἤδη ἀπὸ τὴν στιγμὴ τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος. Καὶ θυμίζει συμβολικὰ ἡ θυσία Του, τὸ τρύπημα τοῦ στήθους τῆς πελεκάνας μάνας μὲ τὸ ράμφος της, γιὰ νὰ θρέψει τὰ παιδιά της, ὅταν κινδυνεύουν νὰ πεθάνουν ἀπὸ πεῖνα. Θανατώθηκε ἑκούσια Ἐκεῖνος, ὁ ἀναμάρτητος, γιὰ νὰ ζωοποιηθοῦμε ἐμεῖς, οἱ ἁμαρτωλοί. Ὁ Ἀπ. Παῦλος γράφει: «ὁ Χριστὸς μᾶς ἐξαγόρασε ἀπὸ τὴν κατάρα τοῦ νόμου, μὲ τὸ νὰ γίνει ὁ ἴδιος γιὰ χάρη μας κατάρα» (Γαλ. γ´ 13). Ἀπὸ τὴν ἀνοιγμένη πλευρά Του προῆλθε ἡ νέα Εὔα, ἡ Ἐκκλησία, ποὺ εἶναι μία ἀστείρευτη πηγὴ ζωῆς. Τώρα πιὰ ὁ καθένας ἔχει τὴ δυνατότητα «νὰ μὴ χαθεῖ, ἀλλὰ νὰ ἔχει ζωὴ αἰώνια» (Ἰω. γ´ 16).

Η Ανάσταση του Χριστού

 Άρθρο του Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία , όπως δημοσιεύτηκε την 27 Απριλίου 2019 στο www.pemptousia.gr

( https://www.pemptousia.gr/2019/04/i-anastasi-tou-christou-5/)




Ο Ιησούς Χριστός, αδελφοί χριστιανοί, παρέμεινε στον τάφο τρεις ημέρες. Η μία μέρα ήταν η Παρασκευή. Η δεύτερη μέρα ήταν το Σάββατο και την νύχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή – χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς ποια ώρα – αναστήθηκε ο Ιησούς Χριστός μας. Είναι βέβαιο ότι αναστήθηκε, γιατί το μαρτυρούν πρώτα-πρώτα οι φρουροί του τάφου, αλλά και έπειτα το μαρτυρούν οι εμφανίσεις του αναστημένου Χριστού. Έχουμε ένδεκα εμφανίσεις τον αριθμό. Ήταν πολύ σημαντικό το να βεβαιωθεί η ανάσταση του Χριστού στους μαθητές Του, γι᾽ αυτό και μετά την ανάστασή Του δεν αναλήφθηκε αμέσως στον ουρανό, αλλά παρέμεινε σαράντα μέρες στην γη παρουσιαζόμενος σ᾽ αυτούς και μιλούσε για την Βασιλεία Του (Πραξ. 1,3).